Денес големината на мемориијата ја изразуваме во единица бајт B или поголеми единици од бајтот а тоа се:
килобајт 1 KB = 1024 B
мегабајт 1 MB = 1024 KB
гигабајт 1 GB = 1024 MB
терабајт 1 TB = 1024 GB
*кажавме дека 1 B (бајт) = 8 b (бита)
Компјутерите имаат два вида на меморија: внатрешна (главна или работна меморија) и надворешна (перманентна меморија)
Внатрешна меморија
Внатрешната моријата е работниот простор во компјутерот. Сите податоци и програми кои ги извршува процесорот мораат да бидат во меморијата. Иако тие, најчесто се снимени на некој од уредите за перманентна меморија (диск, дискета) во моментот кога со нив се работи, мораат да бидат ископирани во внатрешната меморија (RAM).
Постојат два вида на внатрешна меморија :
-ROM (од анг. Read Only Memory) или меморија која може само да се чита, важна карактеристика е тоа што кога компјутерот ќе се исклучи оваа меморија не се брише и во неа се сместени програми кои се извршуваат веднаш по вклучувањето на компјутерот (BIOS) кои овозможуваат тој да се доведе во работна состојба.
-RAM (од анг. Random Access Memory) или меморија со случаен пристап, во која податоците и програмите сосема слободно можата да се запишуваат и бришат како и да се преместуваат од едно место на друго. Меѓутоа со прекинувањето на напојувањето на компјутерот или со неговото гаснење сите податоци и програми во оваа меморија неповратно се губат ако пред тоа не ги зачуваме на некоја постојана (трајна) меморија како што е хард дискот на компјутерот. Има повеќе типови на RAM мемории и тоа: SRAM, DRAM, SDRAM…
Надворешна меморија
Бидејќи со исклучување на персоналниот компјутер од напојување се брише внатрешната меморија, се јавува потреба од зачувување на податоците и програмите за подоцнежна употреба. За таа цел се користат надворешни мемории за зачувување на податоците. Запшиувањето на податоците се врши во логички целини наречени датотеки.
Надворешните мемории се изработуват на магнетни, оптички, магнетно-оптички медиоми а во денешно време и на електронски медиуми (USB мемории). Најчести надворешни мемории се:
-магнетна дискета (floppy disk)
-тврд (хард) диск (HDD)
- CD ROM, DVD
-USB мемории (USB flash drive)
-Магнетната дискета претставува тенок свитлив пластичен диск (анг. floppy disk / diskette) премачкан со магнетен материјал и сместен во пластична футрола. На футролата постои отвор иреку кој се читаат и запишуваат податоците. Денешните дискети се со големина од 3,5” (инчи) и имаат капацитет од 1,44 MB.
Пред да започнеме со користење на нова дискета треба претходно да ја форматираме. Форматирање е постапка на делење на дискета на патеки и сектори.
-Хард Диск (Тврд Диск) се состои од една или од повеќе метални или керамички кружни плочи прицврстени на заедничка оска околу која ротираат. Затоа и се нарекува тврд диск (анг. Hard Disk). Секоја плоча е премачкана со магнетен материјал дебел само неколку микрони, а над него се нанесува заштитен слој. За секоја плоча има по две глави за читање и запишување чие позиционирање е многу попрецизно отколку кај дискетата, бидејќи нема поместување на дискивите, а целата конструкција е херметички затворена и нема ипасност од нечистотија како кај дискетите.
Кај магнетниот диск нема директен допир меѓу површината на дисковите и главитe за читање и запишување. Главите „лебдат" над нивната површина на воздушно перниче кое се создава поради многу брзото ротирање на дисковитe на растојание од неколку стотини нанометри. Дискот ротира цело време додека работи компјутерот. Слично како и кај дискетата површината на плочите од тврдиот диск е поделена на сектори и патеки.
-CD kомпакт дискот (Compact Disk - CD) е оптичка надворешна меморија. Тој се состои пластична плоча врз кој е нанесен тенок слој од алуминиум. Податоците (битовите 0 и 1) се запишуваат така што со ласерски зрак се прават мали дупчиња во слојот за податоци. Диск единицата во која се става компакт дискот е со ласерско
читање на податоците, при што ласерскиот зрак ја детсктира рефлектираната светлина која се манифестира како битови од нули и сдници. Податоците на CD-ROM дисковите се запишуваат еднаш и не може да се менуваат. а можат де се читаат неограничен број пати, затоа се наречени CD ROM (Compact Disk Read Only Memory). Нивниот капацитетот е 650 или 750 МВ. Запишувањето на податоците не се врши по патеки како кај магнетните дискови. туку по непрекината спирала од надворешноста кон центарот на дискот.
Покрај CD ROM дисковите постојат и CD R (CD Recordable), на кои корисникот може да запише свoи податоци, но само еднаш и CD RW (CD ReWritable), на кои може да сe запишуваат и бришат податоци повеќе пати.
-DVD или дигитален видео диск (анг. Digital Versatile Disc) e пренесувач на податоци оптички уред со доста поголем капацитет од неговиот претходник CD (Compact Disc). DVD е оптички диск кој се користи како средство за висококвалитетно складирање на податоци, но во масовна употреба воглавно служи за складирање филмови. DVD изворно е препознатливо како (Digital Video Disc). DVD дисковите по големината и по изгледот се потполно идентични со CD дисковите а нивниот поголем капацитет за складирање на податоците се должи на поголемата густина на записот (повеќе ласерски избушени дупчиња, се корист ласер со помала бранова должина ) и повеќеслојното запишување на податоците.
-USB flash drive или попозната како USB меморија или Flash меморија претставува посебен тип на елктронска меморија која не се губи при исклучување од напојување и е специјален тип на EEPROM (Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory) односно меморија која е електрично избришлива и препрограмирачка.
килобајт 1 KB = 1024 B
мегабајт 1 MB = 1024 KB
гигабајт 1 GB = 1024 MB
терабајт 1 TB = 1024 GB
*кажавме дека 1 B (бајт) = 8 b (бита)
Компјутерите имаат два вида на меморија: внатрешна (главна или работна меморија) и надворешна (перманентна меморија)
Внатрешна меморија
Внатрешната моријата е работниот простор во компјутерот. Сите податоци и програми кои ги извршува процесорот мораат да бидат во меморијата. Иако тие, најчесто се снимени на некој од уредите за перманентна меморија (диск, дискета) во моментот кога со нив се работи, мораат да бидат ископирани во внатрешната меморија (RAM).
Постојат два вида на внатрешна меморија :
-ROM (од анг. Read Only Memory) или меморија која може само да се чита, важна карактеристика е тоа што кога компјутерот ќе се исклучи оваа меморија не се брише и во неа се сместени програми кои се извршуваат веднаш по вклучувањето на компјутерот (BIOS) кои овозможуваат тој да се доведе во работна состојба.
-RAM (од анг. Random Access Memory) или меморија со случаен пристап, во која податоците и програмите сосема слободно можата да се запишуваат и бришат како и да се преместуваат од едно место на друго. Меѓутоа со прекинувањето на напојувањето на компјутерот или со неговото гаснење сите податоци и програми во оваа меморија неповратно се губат ако пред тоа не ги зачуваме на некоја постојана (трајна) меморија како што е хард дискот на компјутерот. Има повеќе типови на RAM мемории и тоа: SRAM, DRAM, SDRAM…
Надворешна меморија
Бидејќи со исклучување на персоналниот компјутер од напојување се брише внатрешната меморија, се јавува потреба од зачувување на податоците и програмите за подоцнежна употреба. За таа цел се користат надворешни мемории за зачувување на податоците. Запшиувањето на податоците се врши во логички целини наречени датотеки.
Надворешните мемории се изработуват на магнетни, оптички, магнетно-оптички медиоми а во денешно време и на електронски медиуми (USB мемории). Најчести надворешни мемории се:
-магнетна дискета (floppy disk)
-тврд (хард) диск (HDD)
- CD ROM, DVD
-USB мемории (USB flash drive)
-Магнетната дискета претставува тенок свитлив пластичен диск (анг. floppy disk / diskette) премачкан со магнетен материјал и сместен во пластична футрола. На футролата постои отвор иреку кој се читаат и запишуваат податоците. Денешните дискети се со големина од 3,5” (инчи) и имаат капацитет од 1,44 MB.
Пред да започнеме со користење на нова дискета треба претходно да ја форматираме. Форматирање е постапка на делење на дискета на патеки и сектори.-Хард Диск (Тврд Диск) се состои од една или од повеќе метални или керамички кружни плочи прицврстени на заедничка оска околу која ротираат. Затоа и се нарекува тврд диск (анг. Hard Disk). Секоја плоча е премачкана со магнетен материјал дебел само неколку микрони, а над него се нанесува заштитен слој. За секоја плоча има по две глави за читање и запишување чие позиционирање е многу попрецизно отколку кај дискетата, бидејќи нема поместување на дискивите, а целата конструкција е херметички затворена и нема ипасност од нечистотија како кај дискетите.
Кај магнетниот диск нема директен допир меѓу површината на дисковите и главитe за читање и запишување. Главите „лебдат" над нивната површина на воздушно перниче кое се создава поради многу брзото ротирање на дисковитe на растојание од неколку стотини нанометри. Дискот ротира цело време додека работи компјутерот. Слично како и кај дискетата површината на плочите од тврдиот диск е поделена на сектори и патеки.
-CD kомпакт дискот (Compact Disk - CD) е оптичка надворешна меморија. Тој се состои пластична плоча врз кој е нанесен тенок слој од алуминиум. Податоците (битовите 0 и 1) се запишуваат така што со ласерски зрак се прават мали дупчиња во слојот за податоци. Диск единицата во која се става компакт дискот е со ласерско
читање на податоците, при што ласерскиот зрак ја детсктира рефлектираната светлина која се манифестира како битови од нули и сдници. Податоците на CD-ROM дисковите се запишуваат еднаш и не може да се менуваат. а можат де се читаат неограничен број пати, затоа се наречени CD ROM (Compact Disk Read Only Memory). Нивниот капацитетот е 650 или 750 МВ. Запишувањето на податоците не се врши по патеки како кај магнетните дискови. туку по непрекината спирала од надворешноста кон центарот на дискот.Покрај CD ROM дисковите постојат и CD R (CD Recordable), на кои корисникот може да запише свoи податоци, но само еднаш и CD RW (CD ReWritable), на кои може да сe запишуваат и бришат податоци повеќе пати.
-DVD или дигитален видео диск (анг. Digital Versatile Disc) e пренесувач на податоци оптички уред со доста поголем капацитет од неговиот претходник CD (Compact Disc). DVD е оптички диск кој се користи како средство за висококвалитетно складирање на податоци, но во масовна употреба воглавно служи за складирање филмови. DVD изворно е препознатливо како (Digital Video Disc). DVD дисковите по големината и по изгледот се потполно идентични со CD дисковите а нивниот поголем капацитет за складирање на податоците се должи на поголемата густина на записот (повеќе ласерски избушени дупчиња, се корист ласер со помала бранова должина ) и повеќеслојното запишување на податоците.
-USB flash drive или попозната како USB меморија или Flash меморија претставува посебен тип на елктронска меморија која не се губи при исклучување од напојување и е специјален тип на EEPROM (Electrically Erasable Programmable Read-Only Memory) односно меморија која е електрично избришлива и препрограмирачка.
No comments:
Post a Comment